Wzrost świadomości społecznej o korzyściach płynących z obecności drzew w mieście i zagrożeniach spowodowanych przez zaniedbania w ich kontroli i pielęgnacji, przyczynił się do usprawnienia systemu administracji i zarządzania drzewami w miastach wielu krajów europejskich. Szczegółową diagnozę ich stanu przeprowadzają osoby z rozległą wiedzą i doświadczeniem arborystycznym, jednak podstawową ocenę drzew można wykonać w oparciu o proste metody wizualne i łatwe w obsłudze narzędzia do pomiaru wad i uszkodzeń. W Polsce od lat 90-tych propaguje się potrzebę kontroli drzew miejskich z uwzględnieniem aspektu bezpieczeństwa. Obecnie wzrasta zainteresowanie wykorzystaniem obiektywnych metod kontroli drzew miejskich, a administratorzy terenów zieleni i właściciele drzew zobligowani na mocy Ustawy o ochronie przyrody do dbałości o drzewa, coraz częściej zlecają ich ocenę specjalistom. Skutkiem opisanych powyżej czynników, pojawia się coraz więcej poradników i publikacji mających na celu przybliżenie wiedzy na temat sposobów oceny drzew i przyczyn powstawania wykrotów i wiatrołomów. Niestety w tych działaniach zauważa się brak konsolidacji środowiska zawodowego zajmującego się na rynku polskim diagnozą drzew miejskich. Nie wypracowuje się wspólnych terminów, a wręcz tworzy nowe, które z punktu widzenia nauki o drewnie są często nieprawidłowe. Widoczna nieprecyzyjna terminologia jest efektem wiernego tłumaczenia angielskich, niemieckich lub amerykańskich pojęć, bez podparcia się ponad stuletnim, obszernym, polskim dorobkiem w zakresie klasyfikacji jakościowej drewna i bez wykorzystania istniejącej nomenklatury powszechnie stosowanej w leśnictwie i drzewnictwie. Ta sytuacja wprowadza zamęt i dezorientację wśród pracowników administracji, którzy dostają narzędzie uniemożliwiające poprawną weryfikację jakości opracowań eksperckich w zakresie diagnozy drzew. Celem niniejszego szkolenia było przedstawienie najczęstszych błędów w wybranych opiniach eksperckich i poradnikach oraz pokazanie konsekwencji ich wystąpienia w postawieniu poprawnej diagnozy i wydaniu decyzji o postępowaniu z drzewem. Zasadniczym celem było przedstawienie ważniejszych cech i wad drzew miejskich mających znaczenie dla osłabienia ich funkcji mechanicznych, zaprezentowanie metod wizualnej oceny drzew i użytecznych narzędzi do pomiaru wad i uszkodzeń. Jednym z nich jest opracowany w wersji demo z systemem aplikacji na telefon komórkowy „TreesAnalyzer” służącą do oceny ryzyka wypadku spowodowanego przez drzewo autorską metodą WID Rosłon-Szeryńskiej modyfikowaną w latach 2006, 2009 i 2014.

Szkolenie składało się z części teoretycznej (wykłady i nauka na próbkach wad drewna) i praktycznej ((a) ocena drzew w terenie; b) rozpoznawanie wad, ich klasyfikacja, znaczenie i określenie przyczyny powstania oraz konsekwencji dla funkcjonowania drzewa; c) wykorzystanie metod i narzędzi do wizualnej oceny drzew; d) wykorzystanie metody WID Rosłon-Szeryńskiej w ocenie drzew; e) porównanie wyników oceny wizualnej z pomiarami drzew za pomocą rezystografu).

 Uczestnicy szkolenia otrzymali egzemplarz atlasu „Wady drewna” Roberta Kimbara i materiały szkoleniowe zawierające informację o wadach drzew i cechach świadczących o osłabieniu ich statyki; o przyczynach ich powstania i rokowań dla drzewa, a także o sposobach i metodach przeprowadzania wizualnej diagnozy drzew. 

 Prowadzenie: dr inż. Edyta Rosłon – Szeryńska SGGW Warszawa ( w ramach swojej pracy doktorskiej opracowała pierwszą w Polsce wizualną metodę identyfikacji drzew zagrażających bezpieczeństwu) .

PROGRAM SZKOLENIA (PDF)

FORMULARZ ZGŁOSZENIA (PDF) – LISTA ZAMKNIĘTA – JESTEŚ ZAINTERESOWANY DRUGIM TERMINEM NAPISZ DO NAS SZKOLENIA(AT)DENDROS.PL

Drugi termin szkolenia będzie w 2015 roku w Warszawie.